چشم ها را باید شست

 چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید

این سخن را تو به خاطر داری؟

که زمانی دل سهراب بدان روح بداد؟

شاید این چشم من و قلب رفیق

زیر دیوار سکوتم جان داد

شاید از شعشعه پرتو حق

نور دیده جاریست

من نگویم که فراموش بکن آنچه را از دل مردابی که تو میدانی

من نگویم که فراموش بکن

شبنم دیده شقایق ها را

من نگویم که تو گر ظلم کشیدی ؛حصر شدی ؛ در بندی

از جهان بگذر در پس تحجر سنگ پنهان شو

حرف من اینست ای زیبا پسند

که تو هم میدانی

زیبه اندیشان به زیبایی رسند

حرف من حرف سهراب است

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

اگر امروز همانها دلشان شیدا شد

اگر از بهر نوازش سرشان ساز بشد

اگر آنها هم مثل تو در بندند

دستهایت بگشا

دستشان را تو بگیر

تو بزرگی دل خود را هم تو

به بزگی جمالش بگشا

و همه در کلامی یکجا

چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید